بیش از پانزه سال پیش, نامهای تابلوهای این مجموعه را که در کنار هم گذاشتم تا کاتالوگ نمایشگاه را آماده کنم, بنظرم شعری شدند گویا: ابرها, چون می نگرم, چندان دور نیستند,چون عشقی بی دلیل,چون نوای دستی که دیگری را میرقصاند,اینان راه های عجیب پیدایش جهان را نشان می دهند,چون بدنهایی که خود را در ادامه مطلب

و حافظ به بشقاب می‌آید. ساعت‌ها تمرین و ساعت‌ها خط نوشتن بر کاغذ، با قلم، مرا آماده سفری نزد اجدادم در جستجوی ریشه‌ها کرد: چگونه یک زبان را ابداع کردند؟ چگونه خطی را ابداع کردند؟ و سپس حافظ مرا ترک نمی‌کند، او از وقتی که 14 سال داشتم، آنجاست، تکه‌هایی از اشعارش خود را معرفی ادامه مطلب

    من نه منم, نه من منم, این نخستین مصرع ازغزل زیبای اسیری لاهیجی است.که می تواند یاد آور گفتمان چنبره در مکان شناسی لاکانی روان ما باشد. شاعر در این سه واژه, اساسی ترین پرسش آدمی را به میان می کشد: مرزهای من و دیگری, یا حضور من در هستی دیگری . چنین ادامه مطلب

  از باکتری تا بشر «هوموساپین» بیش از 3 میلیارد سال  است، و 40 هزار سال از این واقعه تا زمان ما. زندگی ادامه دارد و هرچه سال‌ها انباشت‌تر ‌شوند، مقاومت در مقابل مرگ «این چیز» که ما برای ساده کردن «زندگی» می‌نامیم، افزایش می‌یابد. گوئیا که هدف زندگی، «حیات» در مقابل «مرگ» بوده. این ادامه مطلب

اینبار دوربین عکاسی به سوی داخل میچرخد, عکسهایی از روان , از درون درون ....