شبی به روزی

تاریخ چاپ  

گرفتار لحظه‌های نیامده‌ایم.

و دل به زمان‌های باقی بسته‌ایم.

با تولد کودکی از قبیله‌ی خویش، جهان را بزرگ می‌سازیم،

                                  و جایگاه تهی رفتگان را می‌خراشیم.

شناخت خویش را در انبان‌های گونه‌گون کاشته‌ایم

و حساب این ثروت اندوخته را در کلیدها، به گردن آویخته‌ایم.

جهانِ ما به حجم همه‌ی واژگانی است که ساخته‌ایم.

                                    که فراموش کرده‌ایم.

                                    بی‌حساب و بی‌کتاب.

آیا نهایتی بر واژگان آینده متصور است؛

این واژگان خدایانند و همگی در خدایند.

در ابتدا، در انتها،

تنها دلیلِ بر دلیلی، در دال و مدلول،

                      آفتاب آمد دلیل آفتاب.

حسن مکارمی ۲۰۰۹ فرانسه