شعرواره‌ها
واژه‌ها بر ما می‌گذرند و گاه بر گوشه‌ی کاغذی می‌نشینند.
آنچه در پیش روی دارید، دوباره نگاریِ این پاره کاغذهاست، نه چیزی بیش ...
گاه، شاید واژه یا چند خطی از این جُنگ بر دلی در گوشه‌ای بیفتد و لرزش دو دل به جرقه‌ای یا نوری برسد. امید من از انتشارِ این کودکانِ تنهایی همین است و بس.