بشقاب ها

 

نمایشگاه بشقاب ها , پاریس ۲۰۰۵

و حافظ به بشقاب می‌آید.

ساعت‌ها تمرین و ساعت‌ها خط نوشتن بر کاغذ، با قلم، مرا آماده سفری نزد اجدادم در جستجوی ریشه‌ها کرد: چگونه یک زبان را ابداع کردند؟ چگونه خطی را ابداع کردند؟ و سپس حافظ مرا ترک نمی‌کند، او از وقتی که 14 سال داشتم، آنجاست، تکه‌هایی از اشعارش خود را معرفی می‌کنند، هرچقدر که بخواهند می‌مانند و بعد ناگهان می‌روند.

یک روز، بعد از ساعت‌ها تمرین در حضور حافظ و اجدادم، خود را در مقابل بشقابی یافتم و قبل از آنکه کارد و چنگال بردارم در سفیدی بشقاب حروف را دیدم که می‌رقصیدند و خوشنویسی که ادامه می‌یافت... ادامه جستجوی من است که از حد کاغذها می‌گذرد.