پذیرش جان‌های بسته تا

دلبری راه‌های ناگشوده را

به ارمغان،

به فرزندان دور بسپاریم.

مرگ بر مرگ.

گشاده دستی پیام‌های پدران

بر پیشانی ما نگاشته شده است:

چون نخستین دستی که بر دیوارۀ غاری، نگاره‌ای کشید.

چه کسی می‌دانست که گاه زایش آدمی همین نگاره بود؟

و نگاره‌هایی دیگر، چنان که مردم شکفته شدند و

راه آسمان بر زندگی گشوده گشت.

چ کسی می‌دانست که شاخ‌های بُز کوهی بر غاری دوردست،

پرده‌های کهکشان‌ها را می‌درد؟

چه کسی می‌دانست که گاوهای وحشی غارها،

آرزوی ستارگان را می‌شمارند

چه کسی می‌دانست که غار و اسب وحشی

به نجات زندگی خواهند آمد؟

چه کسی می‌دانست