تاریخ چاپ  

 تنها می‌میرم، تنها زاده شده‌ام، اما با تو می‌زیم ای رنج

 در غروب‌های غربت، چندان وقت می‌ماند که به خالی روزم بیندیشم

   حسن مکارمی ۱۹۸۴ پاریس