پارس‌ها خط میخی را با خط عرب جایگزین کردند. این الفبایی که کمتر از ۳۰ حرف داشت، در اساس از خطوط تیره مشابهی ساخته شده بود که با زاویه‌های ۹۰ درجه به هم برخورد می‌کردند. طی ۱۵ قرن، پارس‌ها دو تحول اساسی در آن ایجاد کردند : ضخامت تیره‌ها تغییر کردند و زاویه‌ها گوناگون شدند؛ سپس با هم‌آهنگ کردن آنها منحنی‌ها جای تیره‌ها و زوایا را گرفتند. طی قرن‌ها بردباری و عشق، استادان خوشنویسی ایران کوشیدند این خوشنویسی را با تمامی فرهنگ پارسی هماهنگ کنند. هنرمندان معاصر ایران با ابداع نوعی «خوشنویسی- نقاشی» به ما امکان دادند که زیبایی و لطافت این خط را حس کنیم. خود را در تأثیرات حروف رها کردن، زمان را فراموش کردن، در این علایم شنا کردن، با بارانی از حروف لمس شدن، جملات و اشعار را به بازی زمان سپردن، این است آن چیزی که می‌خواهم در مقابل دیدگان شما قرار دهم. کجا هستند حروفی که، هزار سال پیش از دستان استادان بر کتاب‌های دستنویس جریان می‌یافتند؟ کجا هستند کلماتی که مغول‌ها آنها را سوزاندند؟ کجا هستند اشعار گم شده در صحراها، حل شده در تخیلات و رویاهای یک ملت؟ کجا هستند منحنی‌هایی که به لطف آنها ملتی آینه جهان را می‌دید؟ من آنها را می‌جویم...
Hassan MAKAREMI « TRACE DU Temps dans la Calligraphie Persane » MARDI 15 Septembre 1998 de 16 heures à 20 heures Exposition du 15 Septembre au 26 Septembre 1998 GALERIE ARTSET 37, boulevard Carnot 87000 LIMOGES 05 55 77 74 74 ouvert du mardi au samedi de 9h00 à 12h00 et de 14h00 à 19h00