به تقدس بستر منی
آشنا چون خواب های نیامده: پر از آوازهای شبنم.
لمست میکنم:
به سپیدی فراموشی های دور،
آشنا چون دم و بازدم : پر از پر قو در خواب بالشی .
صدایت میکنم:
با نامی آشنا،

چکیده واژه های نخستین در  ساحل انبوه حیات
آنگاه در طعم  بودنت تا  موازات جهان
ستایش میکارم تا باروری مستی
و

 نگاهت میکنم.