*کسانی که به تفنگ باور دارند نابود خواهند شد*

*چرا که هستند کسانی‌که تفنگهای بهتر و کارآمد‌تری دارند.*

*تفنگ‌های دیگر را نابود می‌کنند.*

*اما مردمی که اندیشه دارند و خردمند هستند ،*

*روز به روز به سوی خوشبختی خواهند رفت*

*اگر دیگران اندیشه های بهتری داشته باشند از آن ها می آموزیم چرا که اندیشه هایکدیگر را*

*نابود نمیکنند بلکه به یک دیگر نیرو میدهند.*

*بیایید به خردورزی و اندیشیدن باز گردیم.....*

*سرگذشت رهبرِ آزادیبخش فرانسه و*

*یک درس سیاسی بزرگ*

ژنرال شارل دوگل در جنگ جهانی دوم رهبر آزادی بخش فرانسه بود. او پس از جنگ به ریاست جمهوری رسید و غیر از تلاش‌هایی که برای آزادسازی فرانسه از اشغالِ آلمانِ نازی کرد،

از کارهای ارزشمند او آزاد سازی ۱۲ مستعمره آفریقایی فرانسه بود.

در سال ۱۹۶۹ رفراندومی برای اصلاحات قانونی و اجتماعی برگزار کرد.

دوگل مدعی بود برای رفع مشکلاتی که اعتراضات وسیع سال ۱۹۶۸ یکی از نشانه هایش بود، رئیس جمهور به قدرت و اختیارات بیشتری نیاز دارد.

مردم فرانسه علی‌رغم احترامی که برای شارل دوگل قائل بودند و هنوز هم قائل هستند به آن رفراندوم رای منفی دادند و دوگل که نتوانسته بود اعتماد و موافقت مردم را جلب کند،

از قدرت کناره‌گیری کرد.

*درس بزرگ مردمِ فرانسه برای مردمان دنیا این بود که

*سوابق جانفشانی و خدمت یک قهرمان ,*

*توجیه کافی برای سپردن سرنوشت و زندگی یک ملت به دست آن قهرمان نیست.*

*چون به سادگی امکان هیولا شدن را به قهرمان می‌دهد.*

*دموکراسی متضمن برابری افراد جامعه و تبعیت حاکم از ملت است ، هیچ حاکم فرهمندی نباید اختیار بیابد اراده‌اش را بر ملت تحمیل کند.*

دموکراسی آن نیست که بتوان با رای مردم

کسی را به مقامی منصوب کرد

بلکه دموکراسی آنست که بشود آنکه در مسند قدرت است را با رای مردم از قدرت پایین آورد .

در جامعه برخوردار از دموکراسی

*هیچ کسی در هیچ سامانه ای نباید اختیاراتی بر ملت بیابد که بعداً نتوان جز به جنگ و جبر از او پس گرفت.*

*هیچ فضیلتی حتا میهن دوستی، فداکاری، درستکاری، پیشینه ی خوب ضمانت نمی‌کند که شخص منافع خودش یا صنف و گروهش را در پای حقیقت و یا پای مردم قربانی کند.*

*پس قدرت باید محدود، موقت، قابل نظارت و قابل استرداد باشد.*

*این سر رشته ای است که اگر در جامعه ای گم شود زندگی ، زندان و جهنم می‌شود و هر بار وعده تازه‌ای برای رهایی و رستگاری ما را به دنبال خود می‌کشد تا روزی برسد که بتوان از جهنمی که خود ساخته‌ایم نجات یابیم.*

اگر سال ۱۹۶۹ مردم طبق میل ژنرال دوگل رای داده بودند، احتمالاً امروز دوگل به شدت فردی منفور شده بود مثل ژنرال فرانکو، معمرقذافی، موگابه، صدام حسین ...

و تا آخر عمر دوگل رئیس جمهور می ماند و هرگز بدون جنگ داخلی و انقلاب و شورش نمی‌شد با پایان گرفتن دوران حکومت، قدرت را از او گرفت و به منتخبی دیگر انتقال داد، چه رسد به تحت تعقیب قرار دادن رئیس جمهور مجرم یا جنایتکار.

*درس گرفتن از تاریخ شرطِ خردمندی است و مجازات درس نگرفتن , تکرار تمام مصایب تاریخ است.*