تاریخ چاپ
ترجمه فارسی زیر از مقاله ای بسیار مهم است ، که محتوای آن می تواند همه دغدغه مندان بشریت را به دور هم گرد آورد. باید به گونه ای جدی و اساسی یک میلیارد مرفه در دست هم دهند و شش میلیارد دیگر ساکنین کره خاکی را به سوی بهداشت جسم و روان بکشانند. این نه تنها وظیفه این یک میلیارد است از نگاه حقوق بشری ، بلکه رهاندن آینده این شش میلیارد نیز هست مه در خطر ی جدی است. این هدف ارزنده می تواند بنیان ساختار جدید جهان ما در آینده نزدیک باشد.
حسن مکارمی
ویروسی مهلکتر از کرونا در انتظار جهان، بهروایتِ یووال نوح هراری
۲۹ اسفند ۱۳۹۸
به باور یووال نوح هراری، نویسنده و مورخ اسرائیلی، بیصاحب شدن دنیا در نتیجهی سیاستهای عوامگرایانهی رهبران کشورها، در عالمگیر شدن بحرانهایی مانند ویروس کرونا نقش دارد.
نوح هراری معتقد است که علم سرانجام راه خود را در غلبه بر این نوع بحرانها خواهد یافت؛ اما اگر پایههای اساسی زندگی بشر تقویت نشود، پس از کرونا بحرانهای سختتری بشر را تهدید خواهد کرد.
نوح هراری میگوید، هر فرد محرومی در فقیرنشینترین محلههای تهران هم که به درمان و زندگی آبرومندانه دسترسی ندارد، بر سرنوشت تکتک انسانها در جایجای جهان اثر دارد.
بنابراین تأکید دنیا باید بر تلاش برای زدودن فقر و محرومیت، بهویژه فراگیرشدن و تقویت سیستم درمان و بهداشت، در کل جامعهی بشری باشد.
یووال نواح هراری اینروزها در مقالهای که در نشریهی تایم منتشر کرد و نیز در مصاحبه با کریستین امانپور در شبکه سیانان و همچنین در گفتوگو با برنامهی «واقعیت» در شبکهی دوم تلویزیون اسرائیل تأکید کرد که در مبارزه با کرونا، بشریت با فقدان رهبری روبهروست و تنها راه غلبه بر بحرانهای مشابه، لزوم حل واقعی آلام مردم جهان است؛ حال آن که بسیاری از سیاستمداران، حتا در اوج بحران کرونا، در اندیشهی کنترل بیشتر ملتها هستند.
نوح هراری ۴۴ ساله که زادهی اسرائیل است و تحصیلکردهی آکسفورد، نویسندهی کتابهای پرفروش «انسان خردمند؛ تاریخ مختصر بشر»، «انسان خداگونه؛ تاریخ مختصر فردا»، «۲۱ درس برای قرن ۲۱» و مقالههای اندیشمندانهای مانند «خدا نمرده، برکنار شده» و «حقیقت سکولار» است.
شماری از کتابهای مهم نوح هراری به ۵۰ زبان دنیا از جمله فارسی ترجمه شده و دیدگاههایش دربارهی تفکر «انسان خداگونه»، او را به یکی از بانفوذترین اندیشمندان معاصر مبدل کرده است.
یووال نواح هراری عملکرد سیاستمدارانی را که بر کشور خود متمرکز شدهاند، در تشکیل ندادن رهبری مؤثر و واحد جهانی برای جلوگیری از مبدل شدن بحران کرونا به ابعاد کنونی آن، و اصولاً در بیاثر شدن یا تضعیف نهادهای بینالمللی در رویارویی با بحرانهای بشری، سهیم میداند.
نوح هراری میگوید، معضل بزرگی که او شناسایی کرده این است که دنیا مانند خانوادهای رهاشده است که در آن فرد بالغ مسئولی وجود ندارد یا بزرگترِ خانواده از خود سلب مسئولیت کرده است.
نوح هراری همچنین میگوید، در برخی مسائل دیگرِ دنیا که ممکن بود به اندازهی ویروس کرونا به جهان ضربه بزند، مانند بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸، آمریکا الگوی جهانی بود، «اما در سال ۲۰۱۶، آمریکا آمد و گفت من “استعفا میدهم”، من دیگر دوستی در دنیا ندارم، تنها منافع من، “اول، من”».
نوح هراری معتقد است، رهبران بسیاری در سالهای گذشته اعتماد مردم به علم و نهادهای محلی و رسانهها را که در این نوع بحرانها باید ملاک عمل و تکیهگاه باشند، متزلزل کردند؛ اما نور امید در این وضعیت این است که در مقاطع بحرانی، انسانها و حای همین رهبران، آمادگی بیشتری برای تغییر رویه دارند، و سرعت عمل و بازگرداندن اعتماد مردمی چیزی است که باید در حال حاضر از آنها توقع داشت.
نوح هراری در مورد تصمیم دولت اسرائیل برای استفاده از سازمان امنیت خود در ردگیری بیماران کرونایی و یا سیاست شدیدی که چین و کشورهای دیگر در این ماجرا پیش گرفتهاند، میگوید که برخی افراد که چنین رفتاری را در دموکراسیها غیرممکن میدانستند، حال خودشان نیز مردد شدهاند که شاید به خاطر این ویروس بتوان این نحوهی کنترل را پذیرفت.
اما این نگرانی مطرح است که فردا نیز رهبری بیاید و دستنبد بیومتریک به دست شهروندان کشورش ببندد و واکنش و احساسات مثبت و منفی آنها را هنگام شنیدن سخنرانی «رهبر معظم» بسنجد.
نوح هراری میگوید، به نظر میرسد دنیا در ماجرای ویروس کرونا «با یکی از بزرگترین رویدادهای تاریخ معاصر خود روبهروست. حتا مادربزرگ ۹۸ سالهی من که جنگ جهانی را دیده، تجربهی مشابه ویروس کرونا را ندارد. تا پیش از این، من تاریخ را از لابهلای اوراق میخواندم، اما اکنون خودم با آن روبهرو هستم. این امر وحشت مرا میافزاید. سخن از رویدادی است که پیامدهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی شگرفی دارد.